از دیدگاه طب سنتی کم اشتهایی بر 2 گونه است:
1) غلبه رطوبت: از نشانه های غلبه رطوبت، آبریزش دهان و زیادی براق است که درمان آن استفاده از گیاهان یا فرآورده هایی با مزاج گرم و خشک مانند کپسول مشهی ( حب دارچینی) بوعلی دارو می باشد. 
2) غلبه صفرا و گرمی: از نشانه های غلبه صفرا و گرمی، سرخی و خشکی زبان است که درمان آن استفاده از گیاهان یا فرآورده هایی با مزاج سرد و تر مانند انار موجود در شربت فودنج بوعلی دارو می باشد.
از محرک های اشتها که برای کمک به درمان بی اشتهایی و سوء تغذیه در کودکان و بزرگسالان تجویز می شود می توان به سیپروهپتادین اشاره کرد که دارای عوارض جانبی بوده و برای استفاده طولانی مدت مناسب نمی باشد(1). لازم به ذکر است که نمی توان گفت گیاهان دارویی کاملا غیر سمی و بدون عارضه جانبی هستند، بلکه عوارض جانبی آنها بسیار کم بوده و در عین حال مانند اجزای این فرآورده، حاوی مواد موثره دارویی قدرتمندی می باشند(2). اجزای کپسول حب دارچینی مقوی معده و دستگاه گوارش بوده اند و علاوه بر اینکه به هضم غذا کمک می کنند موجب افزایش اشتها نیز می شوند و کتب طب سنتی و مقالات این خاصیت ها را تایید می کنند. مطالعات نشان می دهد که دانه انیسون، به عنوان مقوی معده و دستگاه هاضمه در موارد سوء هضم ناشی از ضعف عمل این دستگاه، به کار می رود(3). هل به عنوان ضدنفخ، بادشکن، مقوی و محرک معده به کار برده می شود. گزارش ها نشان می دهد که اسانس هل روی جداره روده جدا شده از موش، اثر ضد اسپاسم دارد(4). سینام آلدهید موجود در دارچین نیز محرک هضم و اشتها و ضد عفونی کننده است. اوژنول موجود در میخک و مصطکی، منتول موجود در نعناع و آنتول موجود در رازیانه، محرک هضم و اشتها و ضد عفونی کننده هستند(5). زنجبیل، در بهبود هضم و افزایش اشتها، افزایش تولید بزاق، درمان سوء هاضمه، قولنج و نفخ و کمک به انقباضات معده موثر است(6). در کتاب قانون ابن سینا آمده که فلفل هاضم است و طعام را حرکت می دهد و معده را قوی می گرداند.در این کتاب در مورد سنبل الطیب آمده است که معده را توان می بخشد و راه بندان آن را باز می کند(7).